Mówi się potocznie, że nie ma w życiu nic bardziej pewnego niż śmierć i podatki, a fundusze powiernicze mogą być wykorzystane do planowania obu. Od czasów swojego poprzednika, średniowiecznego „użytkowania”, trust był stosowany do oddzielania czerpania korzyści z aktywów w celu uniknięcia podatków nakładanych na świadczenia i opłat nakładanych na formalną własność.

Każdy właściciel ruchomości lub nieruchomości może zadbać o uregulowanie ich powierniczo, aby uniknąć podatku urzędów skarbowych. W niemal każdym kraju urząd skarbowy pozostaje bardzo wnikliwy chcąc zauważyć każdą próbę osadnika zarezerwowania sobie korzystnego interesu, a każda próba zastrzeżenia kontroli może być również interpretowana jako podlegająca opodatkowaniu rezerwacja korzyści. Wyraźna różnica między unikaniem opodatkowania, a uchylaniem się od opodatkowania polega na tym, że uchylanie się od opodatkowania to przestępcze planowanie finansowe przeprowadzane w celu uniknięcia płatności podatkowych, podczas gdy unikanie opodatkowania jest uzasadnionym planowaniem finansowym mającym na celu przede wszystkim zapobieganie wymagalności podatku.

Sądy często korzystają ze swoich ustawowych uprawnień do zatwierdzania zmieniających się programów korzystnych interesów w ramach trustów, nawet jeśli celem programów jest unikanie opodatkowania. Całkowicie dopuszczalne przez prawo jest zaaranżowanie swoich spraw w taki sposób, aby zmniejszyć obciążenie podatkowe.


Trust, czyli prywatne powiernictwo zaufania, jest właśnie takie: prywatne. Chroni ciebie i twój majątek, może zabezpieczać go dla członków twojej rodziny, krewnych i nawet osób trzecich, bez narażania na jakiekolwiek ryzyko. Trust prywatny zapewnia prywatność spraw finansowych, pomaga w planowaniu interesów biznesowych, pozwala przekazać prywatne aktywa dzieciom, chroni wszystkie słuszne interesy swoich beneficjentów.

Powierzone aktywa nie muszą być rzeczami materialnymi takimi jak działka lub książka. Może to być składnik wartości niematerialnych, taki jak dług, znak towarowy lub prawo do wpływów z polisy ubezpieczeniowej. Oczywiście, nawet w przypadku książki czy działki, prawdziwym majątkiem nie jest sama rzecz, ale niematerialne prawo do czerpania korzyści z użytkowania i korzystania z rzeczy. Zwykle fundusz powierniczy składa się z wielu różnych aktywów, które razem składają się na dobra powiernictwa. Ostatecznie powiernictwo musi zostać przekazane beneficjentom lub dochody ze sprzedaży powiernictwa muszą zostać rozdzielone, ale w międzyczasie powiernictwo musi być zarządzane i inwestowane.


Oferujemy pomoc i doradztwo w tworzeniu gotowych, rodzinnych, prywatnych, nieodwołalnych trustów, czyli funduszy powierniczych opartych na prawie naturalnym, w których możesz udokumentować wszelkie aktywa, a tym samym je chronić.


Tworzenie powiernictwa zaufania a prezenty

Załóżmy, że masz książkę, którą chcesz podarować wnukowi. Wystarczy, że przeniesiesz własność książki, w okolicznościach wskazujących na bezwzględne i nieodwołalne przeznaczenie prezentu. Słowa takie jak „Wszystkiego najlepszego, ta książka jest dla ciebie” wystarczą w takiej sytuacji.

Przeniesienie posiadania zwykłego majątku ruchomego jest wystarczające do przeniesienia tytułu prawnego tam, gdzie przekazany jest bezwzględny dar. Przeniesienie tytułu prawnego skutkuje również przyznaniem wyłącznego prawa do korzystania z aktywów na rzecz przejmującego.

Przeniesienie tytułu prawnego na cesjonariusza w celu zachowania trustu na rzecz kogoś innego ma zupełnie inny skutek polegający na tym, że cesjonariusz staje się powiernikiem majątku dla wyznaczonego beneficjenta. Pokrewne rozróżnienie między darem bezwarunkowym, a trustem/powiernictwem zaufania polega na tym, że możliwe jest utworzenie trustu na korzyść beneficjentów, którzy z powodu jakiejś niepełnosprawności prawnej, takiej jak niemowlęctwo, kalectwo lub choroba, nie mogą bezwzględnie zarządzać danym majątkiem.

Na przykład zgodnie z prawem stanowionym ziemia nie może być w posiadaniu bezwzględnym osoby poniżej 18 roku życia, ale możliwe jest przekazanie ziemi kompetentnej osobie dorosłej, aby utrzymać powiernictwo zaufania dla niemowlęcia.